اهمیت انجام فیزیوتراپی بعد از دررفتگی لگن

مفصل لگن یکی از بزرگ‌ترین مفاصل موجود در بدن است که به‌دلیل برخورداری از پایداری ذاتی، دررفتگی در آن کم‌تر دیده می‌شود. ساختار این مفصل به‌گونه‌ای است که امکان تحمل وزن و انجام حرکات مختلف را دارد؛ اما در برخی موارد به‌دلیل عواملی همچون وارد شدن ضربه یا فشار شدید لگن دچار دررفتگی می‌شود. دررفتگی مفصل ران یکی از آسیب‌های کم‌تر شایع بوده که درنتیجه جراحات شدید رخ می‌دهد. سقوط از ارتفاع زیاد، تصادف اتومبیل، برخورد با وسایل نقلیه موتوری و در برخی موارد آسیب‌های ورزشی شدید می‌توانند ازجمله علل اصلی دررفتگی مفصل ران باشند. این دررفتگی درد شدیدی را در ران و لگن فرد ایجاد می‌کند. درصورتی‌که دررفتگی لگن به‌درستی درمان نشود، می‌تواند مشکلات جدی را برای فرد به‌همراه داشته باشند. بنابراین اگر دچار ضربه شدیدی شدید که منجر به درد شدید لگن، کشاله ران، زانو و ساق پا شود، باید فورا توسط پزشک متخصص معاینه شوید تا معاینات لازم انجام گیرد. در ادامه این مطلب قصد داریم به بررسی کامل عارضه دررفتگی لگن و روش‌های درمان آن بپردازیم؛ با ما همراه باشید.

در رفتگی لگن چیست؟

دررفتگی لگن جزو عارضه‌های بسیار دردناک محسوب می‌شود که می‌تواند باعث پارگی یا کشیدگی اعصاب، ماهیچه‌ها، رگ‌های خونی مجاور بافت‌های نرم و رباط‌ها شود. یکی از جدی‌ترین عوارض مرتبط با این نوع دررفتگی مرگ استخوان و آسیب عصب سیاتیک است. آسیب جدی به عصب سیاتیک می‌تواند دامنه حرکتی فرد را تا حد قابل‌توجهی محدود کند و حتی در موارد شدید منجر به فلج شدن بیمار می‌شود. البته توجه داشته باشید که دررفتگی لگن در بزرگسالان شایعه نبوده؛ چراکه این مفصل از ثبات بسیار بالایی برخوردار است. دررفتگی لگن انواع مختلفی دارد و در برخی از موارد بیمار با دررفتگی مفصل به سمت جلو یا به سمت عقب دچار این عارضه می‌شود.

انواع در رفتگی لگن

دررفتگی مفصل ران در اثر ضربه‌های شدید یا نیروی زیادی است که به آن وارد شده و سر استخوان ران یا فمور از حفره خود جابه‌جا می‌شود. معمولا در اثر این فشار یا ضربه، آسیب دیگری همچون شکستگی لگن نیز ممکن است رخ دهد. فراموش نکنید که در رفتگی لگن یکی از عارضه‌های بسیار جدی بوده و مراجعه به پزشک به‌منظور درمان فوری آن ضروری است. درنتیجه این دررفتگی، ساق پا در وضعیت غیرعادی قرار گرفته و به‌صورت چرخیده مشاهده می‌شود. همچنین در اغلب موارد ساقه پا کوتاه‌تر می‌شود. به‌طورکلی در رفتگی‌های لگن انواع مختلفی داشته که در ادامه به بررسی هریک از آن‌ها خواهیم پرداخت.

دررفتگی مادرزادی

دررفتگی مادرزادی در اثر دیسپلازی مفصل ران رخ می‌دهد. این عارضه در بین نوزادان دختر شایع تر بوده و هنگام بدو تولد اتفاق می‌افتد. اگر دررفتگی مادرزادی درمان نشود و آسیب دوطرفه باشد، راه رفتن کودک مشابه اردک خواهد بود. همچنین اگر دررفتگی یک‌طرفه باشد و درمان نشود، کودک هنگام راه رفتن دچار لنگیدن می‌شود.

در رفتگی اکتسابی

در رفتگی اکتسابی مفصل لگن در بزرگسالان اتفاق می‌افتد. در این عارضه سر استخوان ران به سمت جلو یا به سمت عقب از حفره خارج می‌شود. به‌طورکلی دررفتگی اکتسابی براساس سه نوع زیر دسته‌بندی می‌شود.

دررفتگی قدامی: در این نوع عارضه استخوان ران از حفره خود به جلو لغزیده و لگن مقداری خم می‌شود. زانو و پا نیز به سمت بیرون چرخیده و از مرکز بدن فاصله می‌گیرند. دررفتگی قدامی ممکن است باعث آسیب دیدن شریان‌ها و اعصاب قسمت جلوی ران شود. همچنین این نوع دررفتگی می‌تواند پارگی سرخرگ جلوی ران را نیز به‌دنبال داشته باشد که درنتیجه بیمار احساس درد شدیدی در ناحیه لگن خواهد داشت.

• دررفتگی خلفی: دررفتگی خلفی نوعی از در رفتگی اکتسابی است در آن که استخوان ران از حفره خود به سمت عقب کشیده می‌شود. این دررفتگی درمیان بزرگسالان بسیار شایع‌تر است و باعث می‌شود که ساق پا در وضعیت ثابتی قرار گیرد. ران و زانو نیز در این عارضه به سمت مرکز بدن چرخیده می‌شوند.
• دررفتگی مرکزی: دررفتگی مرکزی در مقایسه با دیگر انواع در رفتگی بسیار نادر بوده و معمولا با شکستگی استابولوم همراه است. این دررفتگی برای بهبودی به عمل جراحی نیاز خواهد داشت.

علائم و نشانه های در رفتگی لگن

علائم و نشانه‌های دررفتگی لگن متناسب با سن، شدت دررفتگی و شرایط بدنی برای هر فرد متفاوت خواهد بود. به‌طورکلی دررفتگی مفصل لگن بسیار دردناک بوده و بیماران بعد از این عارضه معمولا قادر به حرکت دادن پای خود نیستند. همچنین بسیاری از افراد در صورت آسیب عصبی ممکن است هیچ احساسی در ناحیه لگن و مچ پا و زانو نداشته باشند. برخی دیگر از مهم‌ترین علائم دررفتگی لگن شامل موارد زیر است.

• درد شدید و متوقف ناشدنی بلافاصله بعد از وقوع آسیب و افزایش آن با انجام فعالیت
• عدم توانایی حرکت دادن پای آسیب دیده
• احساس بی‌حسی یا مورمور شدن اندام‌های مختلف بعد از آسیب سیاتیک و اعصاب دیگر
• صدا دادن مفصل هنگام جلو و عقب بردن پا
• ایجاد مشکل در راه رفتن و فشار زیاد به زانوها
• چرخش لگن به داخل، کوتاه به‌نظر رسیدن و نزدیک بودن آن به پای مقابل

در رفتگی لگن به چه دلیلی رخ می دهد؟

دلایل مختلفی می‌تواند باعث بروز دررفتگی لگن شود؛ اما زمانی شاهد این حادثه این اتفاق خواهیم بود که یک حادثه آسیب شدیدی را به لگن وارد کند. همچنین افرادی که در گذشته عمل جراحی تعویض مفصل لگن را انجام داده‌اند، بیشتر در معرض این عارضه خواهند بود. از مهم‌ترین علل دررفتگی مفصل لگن می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

برخورد زانو با داشبورد یکی از دلایل شایع دررفتگی لگن است که برای پیشگیری از این عارضه باید از کمربند ایمنی استفاده کنید.

فعالیت مانند راگبی و فوتبال آمریکایی در ورزش‌هایی پربرخورد که افراد با زانو زمین می‌خورند یا به‌شدت با یکدیگر برخورد می‌کنند.

دررفتگی لگن رو به جلو هنگام پریدن و نداشتن فرودی مناسب در فعالیت‌های ورزشی همچون بسکتبال، ژیمناستیک و اسکی

دررفتگی مفصل لگن رو به جلو هنگامی‌که مفصل لگن خم باشد و نیروی زیادی به آن وارد شود.

عوارض در رفتگی لگن چیست؟

اگر بیمار بعد از دررفتگی لگن برای پیگیری درمان خود به پزشک متخصص مراجعه نکند، ممکن است این بیماری عواقب طولانی مدتی را برای او به‌همراه داشته باشد. توجه داشته باشید درصورتی‌که همزمان با دررفتگی، شکستگی‌های مرتبط با آن نیز برای فرد رخ دهد، عوارض آن دوچندان می‌شود. به‌صورت کلی مهم‌ترین عوارض دررفتگی مفصل لگن شامل موارد زیر است.

آسیب عصبی

در دررفتگی‌های خلفی زمانی‌که استخوان ران از حفره خارج می‌شود می‌تواند اعصاب مفصل ران خرد کند. توجه داشته باشید که عصب سیاتیک بیشتر از اعصاب دیگر تحت تاثیر قرار می‌گیرد. این عصب از کمر به سمت پشت پاها کشیده می‌شود و آسیب به آن ممکن است باعث ایجاد ضعف در ساق پا و تاثیر منفی بر توانایی حرکت عادی مچ پا، ساق پا و زانو شود. این آسیب در برخی از بیمارانی که دچار در رفتگی لگن شده‌اند، رخ می‌دهد؛ اما بهتر است بدانید که بسیاری از بیماران بعد از درمان دررفتگی لگن به بهبودی خواهند رسید.

استئوتکروز

زمانی‌که استخوان ران از حفره خارج شود، رگ‌های خونی پاره می‌شود. همچنین درصورتی‌که خونرسانی به استخوان قطع شود، استخوان دچار استئونکروز استخوان لگن یا سیاه شدگی سر استخوان خواهد شد. در چنین وضعیتی بیمار درد شدیدی را تجربه خواهد کرد که درنهایت منجر به تخریب مفصل ران و آرتریت لگن می‌شود.

آرتروز

هنگام دررفتگی لگن ممکن است غضروف محافظی که استخوان را در محل مفصل میان استخوان ران و لگن تحت پوشش قرار می‌دهد، آسیب ببیند. همین امر خطر ابتلا به آرتروز را افزایش خواهد داد. ابتلا به آرتروز ممکن است منجر به استفاده از روش‌های درمانی همچون جراحی تعویض کامل مفصل لگن شود.

نحوه تشخیص در رفتگی لگن

دررفتگی لگن یک وضعیت اورژانسی محسوب می‌شود که بلافاصله بعد از بروز آسیب برای بیمار باید اقدامات پزشکی انجام گیرد. زمانی‌که تنها آسیب واردشده به بیمار، در رفتگی لگن باشد، جراح ارتوپد به‌راحتی می‌تواند با نگاه کردن و بررسی وضعیت پا آن را تشخیص دهد؛ اما گاهی اوقات دررفتگی مفصل ران همراه با صدماتی همچون شکستگی استخوان رخ می‌دهد. بنابراین پزشک به یک ارزیابی فیزیکی کامل نیاز خواهد داشت. این بررسی به‌منظور نشان‌دادن موقعیت دقیق شکستگی و استخوان‌های دررفته خواهد بود. پزشک همچنین متناسب با علائمی که بیمار دارد به‌دنبال عوارض مرتبط با دررفتگی همچون آسیب به شریان فمورال و عصب سیاتیک واقع در پشت لگن می‌پردازد. او برای بررسی‌های دقیق‌تر برخی از آزمایشات و عکس‌برداری‌های زیر را تجویز می‌کند که نتیجه آن‌ها برای درمان بسیار موثر خواهد بود.

• رادیوگرافی که تصویر دقیقی را از مفاصل و استخوان‌ها در اختیار پزشک متخصص قرار می‌دهد. همچنین این آزمایش مواردی همچون دررفتگی لگن و دیگر آسیب‌ها را نمایان می‌کند.
• سی‌تی‌اسکن جزئیات دقیقی از مفصل ران همچون شکستگی، دررفتگی و دیگر آسیب‌ها را ارائه می‌کند.

روش های درمان در رفتگی لگن

روش‌های درمان دررفتگی لگن در بزرگسالان به‌طورکلی به دو حالت دسته‌بندی می‌شود. روش بدون جراحی و روش جراحی که هریک از آن‌ها برای برخی از افراد با یک‌سری مشخصات مناسب خواهد بود. طبق تحقیقات و بررسی‌های انجام‌شده کسب بهترین نتایج وابسته به این است که جا انداختن مفصل تا 6 ساعت بعد از دررفتگی انجام شود؛ چراکه جا انداختن مفصل لگن در این زمان از بروز آسیب و عوارض دائمی پیشگیری می‌کند. دررفتگی لگن می‌تواند روند خونرسانی به پاها را تحت تاثیر قرار داده و به اعصاب مختلف آسیب وارد کند. بنابراین بعد از هرگونه ضربه و آسیب‌دیدگی و بروز درد در لگن به پزشک مراجعه کنید تا با تشخیص درست روش درمانی مناسبی را برای شما را انتخاب کند. در ادامه با دو روش درمانی در دررفتگی لگن آشنا می‌شوید.

درمان غیرجراحی دررفتگی لگن

اگر هیچ‌گونه عوارضی در ارتباط با دررفتگی لگن دیده نشود و شکستگی رخ نداده باشد، پزشک لگن را به محل اصلی خود بازمی‌گرداند و آن را جا می‌اندازد. در درمان غیرجراحی حدود 6 الی 10 هفته نمی‌توانید وزن خود روی پاها بیندازید. همچنین به شما توصیه می‌شود پس از بهبودی از قرار دادن پای آسیب‌دیده در موقعیت‌های خاص جلوگیری کنید. درحقیقت جا انداختن لگن یک درمان سنتی برای بهبود دررفتگی لگن محسوب می‌شود. البته در ابتدا یک داروی آرام‌بخش و بی‌حسی دریافت می‌کنید و سپس پزشک متخصص استخوان را به موقعیت اصلی خود بازمی‌گردد. توجه داشته باشید که برای بهبودی هر چه زودتر لازم است تمرینات فیزیوتراپی را بعد از آن ادامه دهید.

درمان جراحی دررفتگی لگن

هنگام دررفتگی لگن در مواردی که مشکلات دیگری همچون شکستگی همراه با دررفتگی لگن به وجود آید بیمار نیاز به عمل جراحی خواهد داشت. در این شرایط بیمار بیهوش شده و تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که لگن بعد از جا انداختن پایداری چندانی نداشته باشد و همزمان با دررفتگی، شکستگی نیز دیده شود. گاهی اوقات پاره شدن بافت نرم یا قطعات استخوانی مانع از بازگشت استخوان ران به داخل حفره خواهند شد. در چنین مواقعی انجام عمل جراحی به‌منظور برداشتن بافت‌های شل و قرارگیری استخوان‌ها به شکل صحیح توصیه می‌شود.

به‌طورکلی هدف از درمان جراحی برای بهبود دررفتگی این است که ثبات مفصل ران بازگردانده شود و غضروف‌ها در حالت صحیح خود قرار گیرند. به‌منظور انجام عمل جراحی پزشک یک برش بزرگ در ناحیه آسیب‌دیده ایجاد می‌کند تا جراحی دررفتگی لگن را آغاز نماید. توجه داشته باشید بسیاری از بیمارانی که دچار دررفتگی مفصل ران می‌شوند، درنهایت به جراحی تعویض مفصل لگن نیز احتیاج خواهند داشت. لازم به ذکر است فیزیوتراپی بعد از جراحی تعویض مفصل لگن به‌منظور بهبودی کامل امری ضروری خواهد بود. این جراحی به‌منظور تعویض توپ و سوکت مفصل ران آسیب‌دیده انجام می‌شود و یکی از متداول‌ترین جراحی‌های ارتوپدی است.

اهمیت انجام فیزیوتراپی بعد از دررفتگی لگن

در رفتگی لگن یکی از آسیب‌های جدی محسوب می‌شود که ممکن است که دامنه حرکتی بیمار و توانایی او را به‌طور کامل تحت تاثیر قرار دهد. پس ‌از برگرداندن لگن به شرایط اولیه و کاهش درد بیمار انجام فعالیت‌ها و تمرینات فیزیوتراپی امری ضروری است. تاکید اصلی تمرینات فیزیوتراپی بر کاهش درد، پیشرفت در تحمل وزن، تقویت لگن، بهبود دامنه حرکتی و پایداری لگن خواهد بود. اگر به‌تازگی دچار دررفتگی لگن شده‌اید، به‌منظور انجام تمرینات و افزایش دامنه حرکتی برای بازیابی لگن و تقویت عضلات و رباط‌ها باید به بهترین کلینیک فیزیوتراپی در ایران و اهواز مراجعه کنید. انجام تمرینات تقویتی با تاثیر بر ساختار عضلانی لگن و افزایش قدرت کلی پا به بهبود هرچه زودتر شما کمک می‌کند. همچنین با پیگیری جلسات درمانی فیزیوتراپی وضعیت جسمانی شما در انجام فعالیت‌های روزمره همچون بالا رفتن از پله‌ها، وارد و خارج شدن از اتومبیل، زانو زدن، راه رفتن و... همچون گذشته بازمی‌گردد.

اگر می‌خواهید از انواع خدمات فیزیوتراپی همچون امواج مافوق صوت، تحریکات الکتریکی، گرما و سرمادرمانی، لیزر و... استفاده کنید، باید به یک مجموعه تخصصی فیزیوتراپی که از پیشرفته‌ترین روش‌ها و بروزترین تجهیزات استفاده می‌کند، مراجعه کنید. مرکز تخصصی فیزیوتراپی کیانپارس با بهره‌گیری از تمام این روش‌ها در درمان دررفتگی لگن به ایجاد استقلال برای بیمار در انجام فعالیت‌های روزمره کمک می‌کند. علاوه‌بر تمام این موارد در مجموعه کیانپارس امکان دریافت خدمات فیزیوتراپی در منزل نیز وجود دارد. فیزیوتراپیست‌ها علاوه‌بر مراجعه به منزل، یک برنامه ورزشی که شامل تمرین‌های کششی، تقویتی و تثبیت‌کننده باشد، در اختیار شما قرار می‌دهند. با توجه به اینکه این مجموعه با انواع بیمه‌ها طرف قرارداد است، قیمت فیزیوتراپی کاملا منصفانه و مناسب خواهد بود تا بدون نگرانی از بابت هزینه‌ها به پیگیری درمان خود برای بازگشت سلامتتان بپردازید.

سخن پایانی

در این مطلب سعی کردیم اطلاعات کاملی را در ارتباط با دررفتگی لگن، علائم و علل بروز این عارضه در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. توجه داشته باشید که این مشکل یک وضعیت اورژانسی محسوب شده و نیاز به رسیدگی فوری خواهد داشت. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان دچار دررفتگی لگن شده‌اید، پیش‌ از بروز هرگونه عوارض به‌منظور تشخیص و درمان‌های اولیه نزد پزشک متخصص مراجعه کنید. انجام فیزیوتراپی بعد از درمان‌های غیرجراحی یا حتی جراحی برای وضعیت بیمار بسیار مفید بوده و باعث پیشرفت در سطح فعالیت‌های روزمره می‌شود. اگر قصد رزرو نوبت فیزیوتراپی از مجموعه فیزیوتراپی کیانپارس را داشتید، تنها لازم است به وبسایت این مجموعه مراجعه و فرم مربوطه را پر کنید تا کارشناسان ما در سریع‌ترین زمان ممکن به‌منظور هماهنگی‌های لازم با شما ارتباط برقرار کنند.

سوالات متداول

1- چگونه می‌توانیم علائم و عوارض دررفتگی لگن را کاهش دهیم؟

معمولا بهبود دررفتگی لگن حدود 3 ماه زمان می‌برد؛ اما به‌منظور تسکین علائم این عارضه می‌توانید از عصا و واکر هنگام راه رفتن استفاده کنید. همچنین انجام تمرینات فیزیوتراپی به تقویت قوای عضلانی و افزایش دامنه حرکتی کمک می‌کند.

2- چگونه می‌توانیم از دررفتگی مجدد لگن در آینده جلوگیری کنیم؟

برای پیشگیری از دررفتگی مجدد از نشستن بر روی صندلی‌های خود کوتاه خودداری نمایید. همچنین برای نشستن پشت شما باید کاملا صاف باشد و پاها را روی یکدیگر نیندازید. زمانی‌که دراز کشیده‌اید بالشتی را بین زانوهای خود قرار دهید تا زانوها پیچ نخورند و هنگام برداشتن اجسام از روی زمین خم نشوید. رعایت تمام این توصیه‌های مراقبتی از دررفتگی مجدد مفصل ران جلوگیری می‌کند.

3- در صورت عدم درمان دررفتگی لگن چه عوارضی برای بیمار ایجاد می‌شود؟

درصورتی‌که بیمار بعد از آغاز علائم و نشانه‌های دررفتگی به پزشک مراجعه نکند، ممکن است دچار آسیب‌های عصبی، استئونکروز و آرتروز لگن شود که برای بهبود تمام این موارد به جراحی نیاز خواهد داشت.

فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال(acl)

فیزیوتراپی اندام های تحتانی؛ بسیاری از افرادی که به‌تازگی اقدام به جراحی رباط صلیبی نموده‌اند، با مشکلاتی مواجه هستند که مانع از بهبودی آن‌ها می‌شود. ازاین‌رو به انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی نیاز خواهند داشت. مراجعه به فیزیوتراپی به روند بهبودی بیمار را سرعت بخشیده و قدرت ماهیچه‌های پا را افزایش می‌دهد. اگر بیمار زیر نظر فیزیوتراپیست اقدام به طی نمودن مراحل بهبودی خود کند، با سرعت بیشتری به فعالیت‌های روزانه باز خواهد گشت. فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی باعث می‌شود تا قدرت ازدست‌رفته در عضلات زردپی، لگن، ماهیچه ساق پا یا چهار سر ران مانند قبل بازگردد. همچنین انجام فیزیوتراپی یکی از مهم‌ترین مراحل توان‌بخشی بعد از عمل جراحی است که به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. در ادامه با مهم‌ترین روش‌های انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال آشنا خواهید شد.

فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال(acl)

علل اصلی پارگی و کشیدگی رباط صلیبی

معمولا زمانی به رباط‌ها آسیب وارد می‌شود که شخص در حال پرش یا دویدن باشد و به‌طور ناگهانی سرعت یا مسیر خود را تغییر دهد. گاهی اوقات هنگام چرخیدن، زانو به یک طرف خم می‌شود و فرد دچار پارگی و کشیدگی رباط صلیبی می‌شود. این دسته از آسیب‌ها می‌توانند در اثر تماس‌های ناگهانی و شدید در فرد باعث ایجاد مشکل شوند. در این مواقع زانو بیش ‌از حد به سمت داخل باز و خم می‌شود. البته برخی فعالیت‌ها نیز ممکن است باعث آسیب به رباط صلیبی شود. این دسته از فعالیت‌ها شامل ورزش‌هایی همچون تنیس، ژیمناستیک و اسکی یا ورزش‌هایی که همراه با برخوردهای مستقیم مانند فوتبال، بسکتبال و راگبی است. تصادف با وسایل نقلیه همچون دوچرخه و موتور و نیز یکی از علل اصلی پارگی و کشیدگی رباط صلیبی محسوب می‌شود.

به‌طورکلی پارگی و کشیدگی رباط‌ها دارای علائم مخصوصی است که فرد در صورت مواجهه با آن‌ها باید در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کند. برخی از علائم پارگی و کشیدگی رباط‌ها شامل موارد زیر است.

• صدای تق در زانو به‌همراه احساس خالی شدن و ناپایداری زانو
• احساس شل شدگی مفصل زانو
• درد ناگهانی و شدید
• تورم پس‌ از آسیب و خونریزی داخلی
• احساس درد شدید هنگام قرار دادن وزن بدن روی زانو

تاثیر فیزیوتراپی پس‌ از جراحی رباط صلیبی

بسیاری از اقداماتی که فیزیوتراپیست برای بیمار تجویز می‌کند باعث می‌شود که مشکلات ناشی از پارگی رباط صلیبی بیمار برطرف شود. تمرینات ورزشی بخصوصی وجود دارد که به کسب نتیجه بهتر و درمان رباط صلیبی کمک می‌کند. ازجمله این ورزش‌ها می‌توان به ورزش‌های تقویتی، تمرینات تعادلی و انعطاف‌پذیری اشاره نمود که هرکدام از این موارد در بازسازی عضلات پا، راه رفتن و دویدن بیمار موثر هستند. همچنین تمرینات تجویزشده توسط فیزیوتراپیست به بازیابی عملکرد، افزایش توانایی حرکت زانو و بهبود دامنه حرکتی کمک می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها با بررسی مشاوره‌های فیزیکی به بهبودی بیمار کمک شایانی می‌کنند؛ چراکه بعد از عمل رباط صلیبی، نحوه حرکت صحیح پا به بیمار آموزش داده می‌شود. بیمار نیز علاوه‌بر با یادگیری این موارد از آسیب‌هایی که در آینده ممکن است به پا وارد شود، جلوگیری می‌کند. از جمله مهم‌ترین تاثیرات فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

• جلوگیری از آسیب فیزیکی و تقویت قوا بدن
• تقویت و افزایش دامنه حرکتی پس‌ از عمل
• توان‌بخشی افراد سالمند
• تسریع در روند بهبودی بیمار
• کمک به اصلاح نحوه راه رفتن، نشستن و ورزش کردن

معمولا افرادی که به‌تازگی جراحی رباط صلیبی انجام داده‌اند، به‌دنبال بهترین کلینیک فیزیوتراپی در ایران هستند تا ادامه روند خود را در آن‌جا پیگیری کنند. وجود یک مرکز فیزیوتراپی که علاوه‌بر ارائه خدمات فیزیوتراپی در منزل از امکانات، تجهیزات و کادری مجرب برخوردار باشد، امری بسیار بااهمیت است؛ اما شاید شما نیز مشتاق باشید بدانید که چنین کلینیک فیزیوتراپی کجاست؟ درواقع معیارهای مختلفی وجود دارد که می‌توان با در نظرگیری آن‌ها یک کلینیک فیزیوتراپی را برتر دانست. کلینیک فیزیوتراپی کیانپارس با بهره‌گیری از کادری مجرب و به‌روزترین تجهیزات فیزیوتراپی دنیا همواره پیشگام در ارائه خدمات فیزیوتراپی با قیمت مناسب و بهترین کیفیت به شما عزیزان است.

روش های انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی

فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال عموما به احیای بخش‌های آسیب‌دیده و افزایش توانایی بافت‌ها برای انجام حرکات روزمره کمک می‌کند. انجام فیزیوتراپی بعد از عمل در کوتاه نمودن طول دوره درمان و بهبودی سریع‌تر بسیار موثر خواهد بود. برای انجام فیزیوتراپی بعد از این جراحی بسته به شرایط بیمار از روش‌های مختلفی بهره گرفته می‌شود که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

دستگاه‌ها و تجهیزات تحریک الکتریکی

معمولا بیمارانی که دچار پارگی رباط صلیبی می‌شوند نیاز به دستگاه‌های تحریک الکتریکی دارند. این دستگاه‌ها قدرت عضلات زانو و چهار سر ران را افزایش داده و به بیمار کمک می‌کند تا بتواند زانوی خود را به‌طور کامل خم و راست کند.

ماساژ درمانی

یکی از روش‌های سنتی برای فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی، ماساژ درمانی است. انجام این روش به فرایند ارزیابی اندام آسیب‌دیده کمک زیادی می‌کند. با انجام ماساژ درمانی می‌توان قدرت ازدست‌رفته عضلات آسیب‌دیده را به حالت قبل بازگرداند و عضلات ضعیف را بهبود بخشید.

اوزون تراپی

ازجمله مهم‌ترین روش‌های درمان بیمارانی که دچار مشکل پارگی رباط صلیبی شده‌اند، اوزون تراپی است. اوزون تراپی به روند بهبودی بیمار سرعت بخشیده و بیمار در مدت زمان کمتری به فعالیت‌های روزانه بازمی‌گردد. اوزون تراپی با تحریک و ترمیم فیبروبلاست مفصل باعث تحریک مفصل شده و فرد قادر به انجام فعالیت‌های خود خواهد بود. این روش درد و التهاب را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و با افزایش گردش خون، به آبرسانی بهتر بافت آسیب‌دیده کمک می‌کند. اوزون تراپی درد زانو را کاهش داده و دامنه حرکتی نیز افزایش می‌یابد.

مراحل انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی

[caption id="attachment_2468" align="aligncenter" width="979"] فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال(acl)[/caption]

انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال در چهار مرحله مختلف انجام می‌گیرد. براساس بررسی‌های انجام‌شده بیمارانی که از این برنامه به‌صورت مرحله به مرحله پیگیری می‌کنند، پس‌ از سه هفته می‌توانند به‌راحتی راه بروند و به انجام کارهای روزمره بپردازند. البته توجه داشته باشید که مدت‌زمان بهبودی برای هر فرد کاملا متفاوت است. بنابراین ممکن است بازه درمانی برای بسیاری از افراد کوتاه‌تر یا طولانی‌تر شود. در ادامه با مراحل فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی آشنا خواهید شد.

مرحله اول، کمک به بهبودی زانو

در واقع هدف اصلی در اولین مرحله از انجام فیزیوتراپی، محافظت از زانو است؛ به‌گونه‌ای که روند بازیابی دامنه کامل حرکتی مفصل آغاز شود. در مرحله اول معمولا بیمار به عصای زیر بغل احتیاج دارد. همچنین فیزیوتراپیست نحوه راه رفتن با عصا بر روی سطوح صاف و بالا پایین رفتن از پله‌ها را به بیمار آموزش می‌دهد.

مرحله دوم، کنار گذاشتن عصا

پیش از شروع مرحله دوم، بیمار باید بتواند به‌راحتی عضله چهار سر ران خود را منقبض کند. هدف از این مرحله عدم استفاده از عصا و شروع به راه رفتن عادی است. در این مرحله فیزیوتراپی با استفاده از یخ و تحریک الکتریکی عصبی برای زانوی شما ادامه خواهد یافت.

تا پایان مرحله دوم قطعا شما به‌صورت عادی راه خواهید رفت. البته ممکن است شاهد ورود یک خمیدگی جزئی در زانو باشید که با بهبود دامنه حرکتی آن نیز برطرف می‌شود. در مرحله دوم تمرینات عضلات لگن پیشرفته‌تر شده و هنگام تمرین باید از وزنه‌های سبکی استفاده کنید.

مرحله سوم، قوی‌ تر شدن

هدف از مرحله سوم قوی‌تر کردن پا است؛ به‌طوری‌که در پایان این مرحله شما بتوانید به‌صورت آهسته بدوید. در مرحله سوم شما باید تمریناتی برای بهبود تعادل، تمرینات اسکات و بلند کردن مستقیم پا به‌همراه تمرینات پیشرفته تقویت عضلات لگن انجام دهید. معمولا در این زمان دیگر نیازی به استفاده از یخ یا تحریکات الکتریکی نخواهید داشت.

مرحله چهارم، بازگشت به حالت عادی

در مرحله چهارم باید به‌صورت عادی و همچون گذشته بدوید. البته توجه داشته باشید که در این مرحله نباید بیش‌ از توانایی از خود کار بکشید. طی مرحله چهارم توجه داشته باشید که نباید در ورزش‌های سطح بالایی که دارای شروع و توقف‌های ناگهانی هستند، شرکت کنید. در این مرحله تا حدودی به فعالیت‌های ورزشی بازخواهید گشت و باید به‌راحتی بتوانید با یک پا لی‌لی کردن را انجام دهید. اگر بتوانید این کار را به‌صورت کاملا مسلط و بدون احساس درد و ناتوانی انجام دهید، طبق نظر فیزیوتراپیست می‌توانید به‌طور کامل به تمرینات پیشرفته ورزشی باز گردید.

اهمیت انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی

فیزیوتراپیست در فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی می‌تواند از روش‌های درمانی مختلفی برای سرعت بخشیدن به بهبود بیمار استفاده کند. برخی از متدهای درمان سنتی همچون گرما درمانی و ریلکس کردن ماهیچه‌ها یا متدهای مدرنی همچون شوک‌های الکتریکی، مگنت و لیزر از جمله روش‌هایی هستند که فیزیوتراپیست از آن‌ها برای بهبود بیمار بعد از جراحی کمک می‌گیرد. توجه داشته باشید که به‌دلیل اهمیت بالا فیزیوتراپی، بیمار این کار را باید طی هفته‌های متوالی انجام دهد. اگر ساکن اهواز هستید و به تازگی این جراحی را انجام داده‌اید، به بهترین کلینیک فیزیوتراپی در اهواز نیاز خواهید داشت. کلینیک تخصصی فیزیوتراپی کیانپارس نزدیک ‌ترین فیزیوتراپی به ساکنان اهواز است. اگر برایتان سوال است که این کلینیک فیزیوتراپی چه بخش‌هایی دارد؟ باید بگوییم کلینیک تخصصی کیانپارس از بخش‌های متعددی جهت درمان بیمارها و نظم بخشیدن به امور مجموعه تشکیل شده‌ است که تا رضایت هرچه بیشتر شما عزیزان را جلب کند. قیمت فیزیوتراپی در این مجموعه کاملا منصفانه بوده و در صورتی که تحت پوشش بیمه باشید، قیمت انجام این خدمات برای شما تا حد قابل‌توجهی کاهش پیدا می‌کنند. اگر قصد رزرو نوبت فیزیوتراپی از این مجموعه را دارید، تنها کافی است با مراجعه به وب‌سایت از طریق فرم موجود در آن اطلاعات لازم را وارد کنید تا کارشناسان مجموعه در اولین فرصت با شما تماس حاصل کنند.

سخن پایانی

یکی از شایع‌ترین آسیب‌هایی که می‌تواند سلامت انسان را به خطر بیندازد، پارگی رباط صلیبی زانو است. در این‌گونه موارد فرد آسیب‌دیده راهی جز عمل جراحی نداشته و باید برای بهبودی تحت عمل جراحی قرار گیرد؛ اما توجه داشته باشید که پیگیری فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی یا ای سی ال امری بااهمیت و ضروری بوده و که نباید از آن غافل شد. انجام فیزیوتراپی به بیمار کمک می‌کند تا با سرعت بیشتری بهبود یابد و به امور معمول و روزمره خود بازگردد.

سوالات متداول

1- انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی چه مزیتی دارد؟

انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی به تقویت قوا جسمانی، تصحیح شیوه‌های نادرستی حرکتی و تقویت دامنه حرکتی کمک می‌کند.

2- فیزیوتراپی بعد از جراحی رباط صلیبی دارای چند مرحله است؟

فیزیوتراپی بعد از این جراحی شامل 4 مرحله اصلی کمک به بهبودی زانو، حرکت بدون استفاده از عصا، تقویت عضلات و بازگشت به وضعیت عادی است.

3- فیزیوتراپیست در اولین جلسه فیزیوتراپی چه مواردی را مورد بررسی قرار می‌دهد؟

فیزیوتراپیست در اولین جلسه میزان تورم، معاینه دستی، قدرت عضلانی، دامنه حرکتی، تعادل و... را ارزیابی می‌کند.

منبع: ایران دی پی تی(irandpt)

فیزیوتراپی آسیب رباط‌های صلیبی

یکی از مهم‌ترین رباط‌های قرار گرفته در زانوی هر فرد رباط صلیبی او است.‌ عملکرد درست این رباط حرکت زانو را امکان‌پذیر می‌کند. به همین دلیل است که هر گونه آسیب در این ناحیه مهم تلقی می‌شود و باید هر چه سریع‌تر درمان شود.

فیزیوتراپی آسیب رباط‌های صلیبی به عنوان یکی از درمان‌های فیزیکی موثر است که جهت کنترل و بهبود این عارضه در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در این مقاله به بررسی این عارضه و همچنین روش‌های درمانی در نظر گرفته شده برای آن بپردازیم. بنابراین اگر خود یا یکی از اطرافیانتان درد زیادی را به دلیل این بیماری تحمل می‌کند، مطالعه این مقاله می‌تواند به شمادر جهت انجام اقدامات لازم کمک کند‌.

تعریف آسیب رباط‌های صلیبی

رباط صلیبی دارای دو بخش قدامی و درون مفصلی است که با کنار یکدیگر قرار گرفتن موجب پایداری و استحکام در زانو می‌شوند. منظور از آسیب رباط‌های صلیبی شکستن یا ضربه‌ای است که موجب باعث پاره شدن، ایجاد درد یا تورم در این ناحیه می‌شود‌.

وارد شدن آسیب‌های جدی به این رباط‌ها حتی ممکن است عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهند. به همین دلیل توصیه می‌شود که در صورت بروز علائم اولیه حتما از پزشکانی که در این زمینه فعالیت دارند کمک بخواهید تا در زمینه تشخیص به شما کمک کنند.

دلایل آسیب رباط‌های صلیبی

یافتن دلایل آسیب رباط‌های صلیبی هم برای پزشک و هم برای بیمار از جایگاه خاص و ویژه‌ای برخوردار است. در واقع می‌توان گفت متخصصان با اطلاع از این دلایل می‌توانند پروتکل خاصی را برای فرد در نظر بگیرند. از مهم‌ترین دلایل آسیب رباط‌های صلیبی می‌توان به گزینه‌های زیر اشاره کرد:

• انجام ورزش‌های سنگین
• انجام حرکات ورزشی اشتباه یا به اصطلاح آسیب‌های ناشی از ورزش
• اضافه وزن
• سقوط و تصادف
• پرت شدن از ارتفاع

درمان آسیب رباط‌های صلیبی

پس از اینکه مشخص شد رباط‌های صلیبی شما آسیب دیده است، باید با مشورت پزشکان مربوطه بهترین روش درمانی را برای کنترل و رهایی از درد انتخاب کنید. گزینه‌های بسیاری برای درمان آسیب رباط‌های صلیبی که برخی از مهم‌ترین‌های آن‌ها به شرح زیر است:

جراحی

جراحی یکی از مهم‌ترین روش‌های درمانی در نظر گرفته شده برای افرادی است که از آسیب رباط‌های صلیبی رنج می‌برند. این شیوه درمانی بیشتر زمانی استفاده می‌شود که آسیب به قدری زیاد باشد که روش‌های غیر تهاجمی نتواند پاسخگو آن باشد.

سلول درمانی

سلول درمانی یک شیوه درمانی بسیار نوین است که در مراکز معتبر و پیشرفته پزشکی در سراسر جهان انجام می‌شود. در این روش از سلول‌های قوی فرد برای تزریق در نقاط آسیب دیده استفاده می‌شود.

دارو درمانی

عمده داروهایی که برای کنترل این داروها مورد استفاده قرار می‌گیرند مسکن‌ها و استروئیدها هستند.

استراحت و استفاده از کمپرس سرد و گرم

استراحت کردن و همچنین استفاده از کیسه یا کمپرس سرد و گرم باعث می‌شود تا در ناشی از این عارضه به طور قابل توجه‌ای کنترل شود.

فیزیوتراپی

هنگامی که از فیزیوتراپی برای درمان آسیب رباط صلیبی صحبت می‌شود، منظور مجموعه‌ای از شیوه‌های درمانی فیزیکی است که در این مسیر به کار گرفته می‌شود. برخی از مهم‌ترین درمان‌های فیزیوتراپی که برای کنترل این عارضه دردناک مفید هستند عبارتند از کاردرمانی، ورزش درمانی، ماساژ درمانی، درمان‌های دستی، استفاده از سوزن خشک و...

پیشگیری از آسیب رباط‌های صلیبی

بهترین کار این است که با انجام روش‌های پیشگیری از آسیب رباط‌های صلیبی شانس ابتلا خود به این عارضه را به طور قابل توجه‌ای کاهش دهید. قطعا همیشه پیشگیری بهتر از درمان خواهد بود. برخی از مهم‌ترین روش‌هایی که برای پیشگیری از آسیب رباط صلیبی پیشنهاد می‌شوند عبارتند از:

• کنترل وزن
• ورزش و تحرک
• پرهیز از مصرف الکل و دخانیات
• دوری از انجام حرکات ورزشی سنگین و اشتباه

سخن پایانی

در این مطلب در رابطه با آسیب رباط‌های صلیبی و همچنین شیوه‌های درمانی آن صحبت کردیم. قطعا یکی از درمان‌های موثری که برای کاهش درد و بهبود این عارضه در نظر گرفته می‌شود، فیزیوتراپی است. اثرگذاری بالا این شیوه درمانی باعث می‌شود تا از آن به عنوان بهترین روش درمان آسیب در رباط صلیبی یاد شود.

نکته‌ای که لازم است در اینجا به آن اشاره کنیم این است که دریافت خدمات فیزیوتراپی از هر کلینیکی کار درستی نیست. برای اینکه رضایت کافی را از خدمات دریافتی داشته باشید لازم است تا از مراکز مطرحی که در این زمینه فعالیت دارند، کمک‌ بگیرید. کلینیک فیزیوتراپی کیانپارس یکی از بهترین کلینیک‌های فیزیوتراپی در اهواز است که برخورداری از کادری متخصص و مجرب توانسته است به شهرت بسیاری دست یابد.

رزرو نوبت

ممکن است به هر دلیلی زمان لازم برای مراجعه حضوری به کلینیک کیانپارس جهت رزرو نوبت را نداشته باشید. در چنین شرایطی هیچ جایی برای نگرانی نیست. شما به راحتی می‌توانید با پر کردن فرم زیر نوبت دلخواه خود را دریافت کنید. با این کار نه تنها در وقت خود بلکه در هزینه‌های رفت و آمد نیز صرفه جویی کرده‌اید.

سوالات متداول

هزینه فیزیوتراپی آسیب رباط‌های صلیبی چقدر است؟

بسته به میزان آسیب وارد شده به رباط زانو شما پزشک از روش‌های مختلفی برای درمان کمک می‌گیرد. بسته به روش منتخب و همچنین کلینیکی که برای دریافت خدمات انتخاب کرده‌اید، هزینه متفاوتی در انتظار شما خواهد بود.

تعداد جلسات آسیب رباط‌های صلیبی چند تا است؟

هر چه میزان آسیب وارد شده به رباط صلیبی شما بیشتر باشد، تعداد جلسات لازم برای فیزیوتراپی نیز بیشتر است. به همین دلیل می‌توان گفت که تعداد جلسات آسیب رباط‌های صلیبی بسته به نظر متخصص با توجه به میزان آسیب رخ داده متفاوت است.

تاندونیت دست؛ بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟

امروزه بسیاری از افراد به‌دلیل انجام فعالیت‌های سنگین، دچار درد در ناحیه دست خواهند شد. این درد می‌تواند به‌صورت دوره‌ای بروز یابد و بعد از مدتی با مصرف مسکن‌ها و استراحت در منزل کاهش پیدا کند؛ اما در برخی موارد درد این ناحیه تا مدت طولانی ادامه پیدا کرده و انجام فعالیت‌های روزمره بیمار را با مشکل مواجه کند. تاندونیت دست یکی از بیماری‌های شایعی است که با التهاب تاندون‌های اطراف مفصل دست خود را نشان می‌دهد. در افراد مبتلا به این بیماری جابه‌جایی مفصل دست نیز با درد همراه است. گزینه‌های درمانی متعددی به‌منظور مدیریت درد و التهاب ناشی از تاندونیت دست وجود دارند؛ اما توجه داشته باشید هنگام ابتلا به این بیماری باید به‌منظور درمان‌های مناسب با شرایط خود تحت نظر یک متخصص باشید. در ادامه قصد داریم به بررسی عارضه تاندونیت دست و انواع راهکارهای درمانی این مشکل بپردازیم؛ با ما همراه باشید.

تاندونیت دست؛ بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟

بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟

تاندونیت دست درواقع التهاب تاندون‌های این ناحیه محسوب می‌شود که باعث بروز درد، ناراحتی و اختلال در انجام فعالیت‌های ساده روزانه خواهد شد. این عارضه ممکن است به‌مرور زمان از بین برود؛ اما برخی بیماران به‌طور کامل درمان نشده و فرد تنها قادر به مدیریت آن است. به‌طورکلی شایع‌ترین علامت برای افراد مبتلا به تاندونیت دست، درد در این ناحیه محسوب می‌شود؛ اما از دیگر علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

• ضعف عضلانی یکی از علائم بارز تاندونیت دست است. بیماران مبتلا به این بیماری در ناحیه مچ دست دچار ضعف می‌شوند و انجام برخی کارهای روزمره برای آن‌ها دشوار خواهد بود.
• ایجاد حرارت و قرمزی در دست افراد مبتلا به تاندونیت نیز نوعی واکنش التهابی بدن هنگام ایجاد این بیماری محسوب می‌شود.
• التهاب تاندون‌ها معمولا با تورم در اطراف مفصل مچ دست همراه خواهد بود. بیماران معمولا به‌دلیل درد شدید مفصل دست سعی می‌کنند کمتر از این ناحیه استفاده کنند. همین امر باعث خشکی مفصل و کاهش دامنه حرکتی شود.
• دست مبتلا به تاندونیت به‌دلیل افزایش میزان التهاب و فشار به لمس حساس است.
• احساس درد به‌صورت ضربانی هنگام حرکت دادن دست و فشار به تاندون‌ها حتی هنگام استراحت یکی دیگر از علائم اصلی تاندونیت دست محسوب می‌شود.

علل ایجاد تاندونیت دست

همه تاندون‌ها ممکن است به دلایل مختلف دچار التهاب شوند و برای فرد درد شدیدی را به‌همراه داشته باشند؛ اما به‌طورکلی التهاب تاندون‌ها نتیجه فعالیت‌های خاص افراد است. در ادامه به معرفی برخی عوامل که در ایجاد تاندونیت دست موثر هستند خواهیم پرداخت.

انجام فعالیت‌ های تکراری

انجام برخی فعالیت‌های تکراری با گذشت زمان به تاندون دست فشار وارد می‌کنند. فعالیت‌هایی همچون تایپ با رایانه، استفاده مکرر از ابزارهایی همچون چرخ خیاطی، اره برقی یا چکش می‌تواند منجر به این بیماری شود. همچنین ورزش‌هایی مانند تنیس، بیسبال و بولینگ که نیازمند استفاده از مچ دست و حرکات مکرر هستند، به بافت‌های نرم بدن همچون تاندون‌ها آسیب وارد می‌کنند.

ضخیم شدن غلاف سینوویال

غلاف سینوویال امکان حرکت روان تاندون ها را فراهم می‌کند؛ اما در برخی موارد ممکن است ملتهب شود. در صورت ملتهب شدن غلاف سینوویال ماده‌ای چسبناک تولید می‌شود که باعث ایجاد اختلال در حرکت تاندون‌ها خواهد شد. ضخیم شدن غلاف سینوویال با تنگ کردن فضا، احتمال چسبندگی آن‌ها به غلاف و التهاب تاندون‌ها را افزایش می‌دهد.

بروز برخی بیماری ‌ها

بیماری‌هایی همچون دیابت و آرتروز باعث ضعیف شدن مفصل شده و ساختار استخوان‌ها را تغییر می‌دهند. همچنین این بیماری‌ها بافت‌های نرم همچون تاندون‌ها را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.

آسیب ‌دیدگی ناشی از ضربه و صدمه

صدماتی که بر اثر تصادف با وسایل نقلیه رخ می‌دهد و منجر به افتادن بر روی مچ دست می‌شود، در ایجاد تاندونیت نقشه زیادی دارد. همچنین هر ضربه‌ای که به مچ دست وارد می‌شود، امکان ابتلا به تاندونیت دست را افزایش می‌دهد.

روش تشخیص تاندونیت دست چگونه است؟

تاندونیت دست؛ بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟

تشخیص تاندونیت دست با جستجو و بررسی علائم بارز این بیماری تعیین می‌شود. بنابراین شما می‌توانید با مراجعه به متخصص ارتوپدی نسبت‌ به تشخیص و درمان علائم تاندونیت دست اقدام نمایید. هنگام مراجعه به پزشک ابتدا معاینه فیزیکی برای شما انجام می‌شود. در معاینه فیزیکی وضعیت سلامتی و سابقه پزشکی شما مورد بررسی قرار گرفته و سپس پزشک به ارزیابی وضعیت مچ دست و علائم موجود می‌پردازد. همچنین بررسی کامل محدوده دامنه حرکتی دست نیز ازجمله موارد بااهمیت در تشخیص تاندونیت شناخته می‌شود. پس از انجام معاینات فیزیکی به‌منظور اطمینان از وجود بیماری یا رد آن، پزشک انجام تصویربرداری‌های زیر را توصیه می‌کند.

اشعه ایکس

اغلب پزشکان تصویربرداری اشعه ایکس را به‌منظور بررسی وضعیت استخوان‌ها تجویز می‌کنند؛ چراکه از این تصویربرداری می‌توان به‌منظور بررسی وجود سایر بیماری‌هایی که ممکن است باعث ایجاد علایم شده‌اند، استفاده نمود.

ام آر آی

تصویربرداری رزونانس یا ام‌آر‌آی جزئیات واضحی را از بافت‌های نرم بدن همچون تاندون‌ها و رباط‌ها در اختیار پزشک قرار می‌دهد. در صورت وجود هرگونه پارگی، کشیدگی یا التهاب با استفاده از تصاویر ام‌آرآی می‌توان به‌راحتی درمان را آغاز نمود.

سونوگرافی

سونوگرافی نیز یکی دیگر از روش‌های تصویربرداری برای تشخیص تاندونیت دست است که اطلاعات مناسبی را درباره تاندون‌های مچ دست و دیگر بافت‌های نرم اطراف آن ارائه می‌کند.

تاندونیت دست چگونه درمان می شود؟

پس‌ از تشخیص و تایید تاندونیت دست، پزشک باید یک درمان مناسب برای بهبود بیماری انتخاب کند.‌ درمان افرادی که دچار تاندونیت دست شده‌اند، یکسان نخواهد بود و برخی روش‌های درمانی تنها برای نوع خاصی از التهابات مفصل هستند. اغلب درمان‌ها در آغاز با چند مرحله ساده به‌منظور کنترل التهاب و ترمیم تاندون انجام می‌شوند و پزشک در صورت عدم موفقیت در کاهش علائم، روش‌های تهاجمی‌تری را توصیه می‌کند. در ادامه به بررسی بهترین روش‌های بهبود تاندونیت دست خواهیم پرداخت.

استراحت

یکی از بهترین گزینه‌ها برای درمان التهاب تاندون دست، استراحت و عدم انجام فعالیت‌های سنگین محسوب می‌شود. در صورت ابتلا به تاندونیت دست باید از انجام فعالیت و حرکاتی که باعث تشدید درد می‌شوند خودداری کنید‌. بسیاری از افراد تصور می‌کنند با استراحت کردن، انجام کارهای ضروری آن‌ها مختل می‌شود؛ درحالیکه استراحت در چنین شرایطی امری ضروری است و علاوه‌بر کاهش تورم تاندون‌ها، به تسریع روند درمان کمک می‌کند.

گرمادرمانی و سرمادرمانی

هدف از گرمادرمانی و سرمادرمانی، التیام ناحیه آسیب‌دیده است؛ اما هریک از آن‌ها به روش‌های بسیار متفاوتی عمل می‌کنند. سرمادرمانی در تسکین درد و کاهش تورم موثر است و برای انجام این کار باید یه کیسه حاوی یخ را به مدت 20 دقیقه بر روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید. البته توجه داشته باشید کیسه‌های حاوی یخ را به‌صورت مستقیم بر روی پوست قرار ندهید و باید از دستمال کمک بگیرید. گرما درمانی با افزایش جریان خون و رساندن اکسیژن مورد نیاز به ناحیه آسیب‌دیده درد را تا حد زیادی تسکین می‌دهد.‌ برای انجام این روش کیسه آب گرم را همراه با حوله بر روی دست خود قرار دهید. از انجام این روش در ساعات اولیه بعد از بروز آسیب خودداری کنید؛ چراکه درد و تورم را افزایش می‌دهد.

دارودرمانی

مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به کاهش التهاب و تورم بافت‌های نرم و کاهش علائم بیماری کمک می‌کند. استفاده از این داروها در کنار سایر گزینه‌های درمانی همچون استراحت و تمرینات ورزشی بسیار مفید خواهد بود؛ اما توصیه می‌کنیم پیش‌ از مصرف هرگونه دارو با پزشک متخصص مشورت کنید.

تزریق کورتیکواستروئید

تزریق کورتیکواستروئید به تسکین درد و کاهش تورم در مچ دست کمک موثری می‌کند. کورتیزون نوعی داروی ضدالتهابی قوی است که پزشک با درنظرگیری شرایط بیمار تجویز خواهد کرد. توجه داشته باشید تزریق کورتیکواستروئید درمانی موثر برای تاندونیت محسوب می‌شود؛ اما مصرف بیش‌ از اندازه آن باعث ضعیف شدن تاندون‌ها می‌شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی نوعی روش درمانی بوده که بر بهبود عملکرد تاندون‌ها و رباط‌هایی که این دست را احاطه کرده‌اند، متمرکز است. فیزیوتراپیست‌ها نیز از انواع تمرینات کششی و تقویتی به‌منظور درمان تاندونیت دست استفاده می‌کنند. همچنین فیزیوتراپی در درمان و بهبودی بسیاری از بیماری‌های عضلانی و مفصلی همچون تاندونیت دست نقش مهمی دارد. فیزیوتراپیست‌ها آتل و مهاربند را به‌منظور کنترل حرکات مفصل طراحی کرده و می‌سازند.

جراحی

جراحی زمانی انجام می‌شود که دیگر روش‌های درمانی باعث بهبود تاندونیت دست نشوند. با استفاده از جراحی می‌توان ناحیه غلاف تاندون که باعث حرکت دردناک و سخت تاندون می‌شود را آزاد نمود. طی جراحی پزشک بافت آسیب‌دیده را برداشته و فضا بیشتری را در مفصل ایجاد می‌کند. جراحی باز و آرتروسکوپی دو نوع مختلف جراحی‌هایی هستند که برای درمان تاندونیت انجام می‌شوند. توجه داشته باشید که انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی تاندون امری ضروری خواهد بود.

تاندونیت دست؛ بروز تاندونیت دست چه علائمی دارد؟

سوالات متداول

1- آیا عارضه تاندونیت دست قابل درمان است؟

این بیماری بعد از مراجعه به‌موقع به پزشک متخصص و انجام روش‌های درمانی تجویز شده به‌مرور زمان بهبود پیدا می‌کند.

2- چگونه می‌توانیم از تاندونیت دست جلوگیری کنیم؟

با رعایت برخی نکات همچون پرهیز از انجام حرکات تکراری، انجام تمرینات مقاومتی و کششی و استفاده از بریس می‌توانید احتمال ابتلا به تاندونیت دست را تا حد زیادی کاهش دهید‌.

3- مدت زمان بهبودی بعد از جراحی تاندونیت دست چقدر است؟

معمولا بیماران 6 هفته بعد از انجام جراحی تاندونیت دست بهبود پیدا می‌کنند.

فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه (روتاتورکاف)

در برخی موارد با توجه به میزان عارضه وارد شده و حاد بودن بیماری، پزشک معالج اقدام به جراحی شانه می‌کند؛ اما توجه داشته باشید که بعد از این جراحی درصد بالایی از موفقیت و نتیجه درمان به مراقبت‌ها و فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه بستگی دارد. درواقع این تمرینات به بهبودی کامل و بازگرداندن عملکرد مفصل شانه کمک می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد تا در مدت زمان کوتاه به فعالیت‌های روزمره و معمول خود بازگردید. در این مقاله قصد داریم به بررسی تاثیر فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه و انواع تکنیک‌های انجام آن بپردازیم؛ با ما همراه باشید.

جراحی روتاتورکاف شانه چیست؟

در بسیاری از مواقع آسیب‌های روتاتورکاف به‌راحتی با انجام حرکات و تمرینات فیزیوتراپی یا درمان دارویی قابل درمان است؛ اما اگر مدت‌زمان زیادی از بروز آسیب بگذرد، این روش کارساز نبوده و احتمالا بیمار به جراحی نیاز خواهد داشت. برای جراحی روتاتورکاف می‌توان از روش‌های جراحی باز یا آرتروسکوپی بهره گرفت. جراحی شانه به‌صورت کاملا تهاجمی انجام می‌گیرد؛ اما در این جراحی محدودیت‌هایی متعددی همچون سن بیمار وجود دارد. اگر سن بیمار بالا باشد، در بسیاری از موارد از روش‌های غیرتهاجمی و یا غیرجراحی همچون آرتروسکوپی استفاده می‌شود؛ چراکه ترمیم بافت در افراد مسن با سرعت کمتری انجام می‌گیرد. به‌طورکلی روش‌های مختلفی برای درمان پارگی روتاتورکاف شانه وجود دارد و از تکنیک‌های مختلف آن می‌توان به‌منظور بهبود و بازیابی سلامتی بهره‌مند شد.

مدت زمان ریکاوری بعد از جراحی روتاتورکاف

پس‌ از جراحی روتاتورکاف بیمار به استراحت نیاز دارد تا محل جراحی بازسازی شود؛ اما توجه داشته باشید که بهبودی کامل بیمار پس‌ از انجام این جراحی و بازگشت به فعالیت‌های عادی ممکن است چندین ماه به طول بینجامد. معمولا 6 الی 8 هفته پس‌ از جراحی روتاتورکاف طول می‌کشد تا بیمار بهبود پیدا کند؛ اما بهبودی کامل به اندازه پارگی نیز بستگی دارد. زمان بهبودی کامل یک پارگی کوچک حدود 4 ماه الی 6 ماه است و برای پارگی‌های شدید و بزرگ، بهبودی کامل پس از حدود 6 الی 12 ماه حاصل می‌شود. بنابراین بیماران پس‌ از گذشت 12 هفته می‌توانند به فعالیت‌های روزمره خود به‌طور کامل بازگردند؛ اما برای انجام ورزش‌های پرفشار و شدید باید حدود 4 الی 6 ماه صبر کنید.

مهم ترین تکنیک های فیزیوتراپی پس از جراحی شانه

یکی از روش‌های درمانی به‌منظور بهبود و بازیابی آسیب‌های شانه و کاهش ناراحتی‌ها و عوارض‌های بعد از جراحی شانه، فیزیوتراپی و تکنیک‌های مختلف آن است. انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه عوارض به‌جای مانده از این جراحی را بهبود می‌بخشد. بخشی از تکنیک‌های فیزیوتراپی مربوط به روش‌های دستی و تمرین درمانی است و در برخی مواقع نیز فیزیوتراپیست بدون استفاده از هیچ دستگاهی شروع به درمان درد ایجاد شده در شانه کرده و به کاهش عوارض جراحی کمک می‌کند. در ادامه با مهم‌ترین تکنیک‌های فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه آشنا خواهید شد.

سرما و گرمادرمانی

قرار دادن کمپرس سرد و گرم در ناحیه آسیب‌دیده از دیگر روش‌های مراقبتی موثر بعد از جراحی کتف محسوب می‌شوند. این روش به کاهش درد، کاهش تورم، افزایش گردش خون و ترمیم و بهبود بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.

آب‌درمانی شنا

آب درمانی و شنا باعث جلوگیری از اسپاسم‌های عضلانی و ریلکس شدن آن‌ها می‌شود. همچنین این روش به کاهش درد و تورم شایع پس‌ از جراحی کمک موثری می‌کند.

ماساژ درمانی

فیزیوتراپیست در این روش با انجام حرکات مختلف با استفاده از دست خود باعث ایجاد گردش خون و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده شده و به کاهش درد و تورم شانه منجر می‌شود.

تحریکات الکتریکی

در روش تحریکات الکتریکی فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی و انتقال آن توسط الکترودها به شانه باعث ترمیم و بهبود بافت‌های آسیب‌دیده می‌شود. این روش در افزایش جریان خون و دامنه حرکتی انعطاف‌پذیر روی شانه پس ‌از جراحی موثر است. همچنین تحریکات الکتریکی باعث بازگشت عملکرد طبیعی شانه می‌شود.

لیزر درمانی

لیزر درمانی با استفاده از اشعه و نور به ناحیه آسیب‌دیده باعث تحریک ترمیم و بهبود بافت‌های تخریب‌شده می‌شود. همین امر به کاهش درد و تورم پس‌ از جراحی کتف منجر می‌شود.

اولتراسوند تراپی

در این روش با استفاده از دستگاه مخصوص اولتراسوند امواج فراصوت به ناحیه آسیب‌دیده انتقال داده می‌شود و به کاهش درد شانه کمک می‌کند. همچنین باعث ترمیم، تحریک و بهبود بافت‌های آسیب‌دیده شانه می‌شود.

اوزون تراپی

اوزون تراپی دارای خاصیت ضد التهابی بوده و به کاهش تورم شانه و بهبود جریان خون در بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند. همچنین اوزون گازی است که فیزیوتراپیست با تزریق آن در مفصل شانه باعث تحریک و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و افزایش سرعت روند درمان می‌شود.

شاک ویو تراپی

فیزیوتراپیست با اعمال جریان صوتی در ناحیه آسیب‌دیده به بافت‌های عصبی شوک وارد می‌کند تا باعث تحریک آن‌ها شود. استفاده از این روش کاهش تورم و بهبود درد شانه را به‌همراه دارد.

مزایا انجام فیزیوتراپی پس از جراحی شانه

فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه از اهمیت بالایی برخوردار است. معمولا 1 هفته بعد از این جراحی فیزیوتراپیست با استفاده از تمرین درمانی به بیمار کمک می‌کند تا بتواند هرچه سریع‌تر کتف خود را حرکت دهد و فعالیت‌های روزمره خود را آغاز کند. مزایا انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه به شرح زیر است.

• تقویت عضلات شانه بعد از جراحی
• بهبود سریع‌تر آسیب‌دیدگی‌ها
• افزایش دامنه حرکتی بدن
• افزایش گردش خون در بافت‌های آسیب‌دیده
• کاهش درد، تورم و اسپاسم‌های عضلانی
• جلوگیری از آسیب‌های مجدد یا احتمالی
• افزایش سطح اکسیژن و اکسیژن رسانی
• بازگشت عملکرد ناحیه آسیب‌دیده
• برخورداری از قیمت مناسب
• روش ایمن و غیرتهاجمی
• صرفه‌جویی در وقت و زمان
• کمک به بیمار و مراقبت‌های بعد از جراحی

مراقبت های لازم بعد از جراحی شانه

پس‌ از جراحی شانه، بیمار به‌منظور کاهش عوارض احتمالی و بهبود عملکرد شانه به چندین روش مراقبتی نیاز دارد. در ادامه برخی از موثرترین روش‌های مراقبتی به‌منظور کسب نتیجه بهتر و مطلوب‌تر را بررسی نموده‌ایم.

• پس ‌از عمل از شانه بند و بریس استفاده کنید تا در مقابل ضربه، فشار، تهدیدات و آسیب‌های مجدد از شانه محافظت شود.
• انجام ورزش‌ها و تمریناتی که توسط فیزیوتراپیست تجویز شده‌اند را فراموش نکنید.
• رعایت نکاتی همچون درست خوابیدن، درست نشستن و تکیه نکردن بر روی بازوی آسیب‌دیده به جلوگیری از آسیب مجدد و بهبود شانه کمک می‌کند.
• از تکان دادن بیش‌ ازحد نرمال شانه خودداری نمایید.
• 2 الی 4 هفته پس‌ از جراحی به‌منظور جلوگیری از خشکی، گرفتگی و اسپاسم عضلانی ورزش و تمرینات خود را آغاز کنید.
• از کمپرس آب گرم به‌منظور کاهش درد شانه استفاده کنید.
• از انجام هر نوع فعالیت شدید همچون بلند کردن اجسام با دست آسیب‌دیده بپرهیزید.
• شانه جراحی‌شده را با مشورت پزشک زیر آب گرم به آرامی ماساژ دهید.
• به فیزیوتراپیست مراجعه کرده و زیر نظر او به درمان درد و عوارض ایجاد شده پس‌ از جراحی شانه بپردازید.
• محل زخم را ضدعفونی کنید و از پمادهای ضددرد و ضد التهاب کمک بگیرید.
• شانه آسیب‌دیده را بالاتر از سطح زمین و قلب به شکل آویزان نگه دارید.

اهمیت فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه روتاتورکاف

همان‌طور که گفته شد انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه بسیار مفید بوده و می‌تواند کمک موثری در بهبود سریع‌تر شانه کند. فیزیوتراپیست نیز پیش‌ از استفاده از تکنیک‌ها، وضعیت سلامت بدن بیمار به‌طور کامل می‌سنجد و سپس تمرینات بخصوصی را تجویز می‌کند. اگر شما نیز به‌تازگی عمل جراحی شانه انجام داده‌اید و نیاز به یک مجموعه فیزیوتراپی در اهواز برای ادامه روند درمان خودداری دارید، بهتر است به‌دنبال بهترین کلینیک فیزیوتراپی در ایران باشید.

برای مراجعه به بهترین کلینیک فیزیوتراپی در اهواز ابتدا باید امکانات داخلی و کلی آن مرکز را بسنجید و از تجربه فیزیوتراپیست‌های آن اطمینان کسب کنید. شاید برایتان سوال باشد که یک کلینیک فیزیوتراپی چه بخش‌هایی دارد؟ اصولا بهترین کلینیک‌های فیزیوتراپی باید دارای بخش‌های مختلفی به‌منظور مداوای بیماران و رفاه حال آن‌ها باشند. همچنین در آن‌ها بخش‌هایی نیز به‌منظور نظم بخشیدن به امور در نظر گرفته شده است. کلینیک تخصصی فیزیوتراپی کیانپارس با برخورداری از تمام این امکانات امکان فیزیوتراپی در منزل را نیز برای بیماران فراهم نموده است تا بتوانید خدمات فیزیوتراپی با قیمت مناسب را حتی در منزل خود نیز دریافت کنید. اگر می‌خواهید بدانید که این کلینیک فیزیوتراپی کجاست؟ باید بگوییم که کلینیک تخصصی کیانپارس، در اهواز واقع شده است. بنابراین بهترین و نزدیک ‌ترین فیزیوتراپی به مردم محترم اهواز کلینیک کیانپارس است. قیمت فیزیوتراپی در این مرکز به‌گونه‌ای تعیین‌شده تا تمام افراد بتوانند خدمات مورد نیاز خود را بدون دغدغه از بابت هزینه‌ها دریافت کنند. انواع خدمات فیزیوتراپی گردن، فیزیوتراپی شانه، فیزیوتراپی پا و... در این مرکز قابل انجام است.

سخن پایانی

در این مطلب به بررسی انواع تکنیک‌های فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه و مزایا انجام آن پرداختیم. بهتر است بدانید که بعد از انجام این جراحی باید به مراقبت‌های پس‌ از آن نیز پایبند باشید تا به نتیجه‌ای مطلوب دست یابید. اگر قصد مراجعه به کلینیک تخصصی فیزیوتراپی کیانپارس اهواز را دارید، توصیه می‌کنیم با مراجعه به وب‌سایت مجموعه ابتدا به رزرو نوبت فیزیوتراپی بپردازید تا کارشناسان مرکز برای هماهنگی‌های لازم با شما تماس حاصل کنند.

سوالات متداول

1- دلیل اهمیت انجام تمرینات فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه چیست؟

این تمرینات به کشش و تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری مفاصل کمک شایانی کرده و تورم و درد را کاهش می‌دهد.

2- فیزیوتراپی تا چه اندازه به بهبود دامنه حرکتی شانه کمک می‌کند؟

انجام فیزیوتراپی پس‌ از جراحی شانه باعث بهبود دامنه حرکتی و بازگشت بسیاری از توانایی‌ها می‌شود؛ اما توجه داشته باشید مدت زمان بهبودی به میزان آسیب دیدگی بیمار بستگی دارد.

3- پس‌ از جراحی شانه، بیمار به چند جلسه فیزیوتراپی نیاز دارد؟

تعداد جلسات مورد نیاز برای بیمار، توسط فیزیوتراپیست مشخص می‌شود و به شرایط سلامت و نوع تکنیک‌های فیزیوتراپی بستگی دارد؛ اما به‌طور معمول به 10 الی 15 جلسه فیزیوتراپی و در برخی افراد به 20 جلسه فیزیوتراپی نیاز است.